ตามปล่องภูเขาไฟและ กำแพงหุบเขา มีลักษณะต่างๆ มากมายที่ดูเหมือนลำธาร บนบก ลำห้วยมักจะอยู่ในที่ราบสูงของซีกโลกใต้และหันหน้าไปทางเส้นศูนย์สูตร ทั้งหมดอยู่ขั้วละติจูด 30° ผู้เขียนหลายคนเสนอว่ากระบวนการก่อตัวเกี่ยวข้องกับน้ำที่เป็นของเหลว อาจมาจากการละลายของน้ำแข็งแม้ว่าจะมีคนอื่นแย้งว่ากลไกการก่อตัวเกี่ยวข้องกับคาร์บอนไดออกไซด์แข็งหรือการเคลื่อนที่ของฝุ่นแห้ง ไม่มีร่องน้ำที่เสื่อมโทรมเพียงบางส่วนที่เกิดจากสภาพดินฟ้าอากาศ และไม่พบหลุมอุกกาบาตที่ทับซ้อนกัน ซึ่งบ่งชี้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นลักษณะที่ยังเยาว์วัย และอาจยังทำงานอยู่ ลักษณะทางธรณีวิทยาอื่นๆ เช่นสันดอนและพัดลุ่มน้ำที่เก็บรักษาไว้ในหลุมอุกกาบาตเป็นหลักฐานเพิ่มเติมสำหรับสภาพอากาศที่อุ่นขึ้นและเปียกชื้นขึ้นในช่วงเวลาหนึ่งหรือหลายช่วงในประวัติศาสตร์ของ ดาวอังคาร ก่อนหน้านี้ เงื่อนไขดังกล่าวจำเป็นต้องปรากฏอยู่ทั่วไปของทะเลสาบปล่องภูเขาไฟในสัดส่วนที่มากของพื้นผิว ซึ่งมีหลักฐานทางแร่วิทยา ตะกอนวิทยา และธรณีสัณฐานวิทยาที่เป็นอิสระ หลักฐานเพิ่มเติมว่าครั้งหนึ่งเคยมีน้ำของเหลวบนพื้นผิวดาวอังคารมาจากการตรวจพบแร่ธาตุเฉพาะ เช่นเฮมาไทต์และโกเอไทต์ซึ่งทั้งสองอย่างนี้บางครั้งก่อตัวขึ้นเมื่อมีน้ำ