การใช้ดีเอ็นเอโบราณ ซึ่งรวมถึงตัวอย่างซากศพของมนุษย์ที่มีอายุราว 45,000 ปี ได้แสดงให้เห็นแง่มุมของวิวัฒนาการของมนุษย์ที่ไม่เคยมีใครรู้มาก่อน ดร.ยัสซีน โซอิลมี หัวหน้ากลุ่มที่ Australian Centre for Ancient DNA แห่งมหาวิทยาลัยแอดิเลด ร่วมเป็นผู้นำในการศึกษา ประวัติศาสตร์มนุษย์ ใหม่ที่ตีพิมพ์ในNature Ecology and Evolution ดร. Souilmi กล่าวว่า เป็นที่เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าพันธุกรรมของบรรพบุรุษมนุษย์ของเราไม่ได้เปลี่ยนแปลงเนื่องจากแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมมากเท่ากับสัตว์อื่นๆ เนื่องจากทักษะการสื่อสารที่เพิ่มขึ้นและความสามารถในการสร้างและใช้เครื่องมือ ดร. Souilmi กล่าว อย่างไรก็ตาม จากการเปรียบเทียบจีโนมสมัยใหม่กับ DNA โบราณ เราค้นพบมากกว่า 50 กรณีของตัวแปรทางพันธุกรรมที่เป็นประโยชน์แต่แรกพบที่หายาก ซึ่งแพร่หลายในสมาชิกทั้งหมดของกลุ่มมนุษย์โบราณ