การวินิจฉัยโรคมะเร็งปากนั้นเชื่อมโยงกับการอ่านค่ามลพิษทางอากาศในพื้นที่ในปี 2552 ในปี 2555-2556 มีการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งปาก 1617 รายในผู้ชาย ไม่น่าแปลกใจเลยที่การสูบบุหรี่และการเคี้ยวหมากบ่อยๆ มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการวินิจฉัยโรค แต่ค่า PM2.5 ก็สูงเช่นกัน หลังจากคำนึงถึงปัจจัยที่อาจมีอิทธิพลแล้ว ระดับ PM2.5 ที่เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของมะเร็งช่องปาก เมื่อเปรียบเทียบกับระดับที่ต่ำกว่า 26.74 มก./ลบ.ม. ค่าที่สูงกว่า 40.37 มก./ลบ.ม. มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็ง ปาก เพิ่มขึ้นร้อยละ 43 นอกจากนี้ยังพบความสัมพันธ์ที่สำคัญสำหรับระดับโอโซนที่ต่ำกว่า 28.69-30.97 ส่วนในพันล้านส่วน นี่เป็นการศึกษาเชิงสังเกต ดังนั้นจึงไม่สามารถระบุสาเหตุได้ และมีข้อแม้บางประการที่ต้องพิจารณา นักวิจัยกล่าว ซึ่งรวมถึงการขาดข้อมูลปริมาณ PM2.5 ที่เข้าสู่ปาก หรือการสัมผัสสารมลพิษนี้ในระยะยาว ยังไม่ชัดเจนว่ามลพิษทางอากาศอาจก่อให้เกิดมะเร็งช่องปากได้อย่างไร พวกเขารับทราบ และจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อเจาะลึกเรื่องนี้ แต่ส่วนประกอบบางอย่างของ PM2.5 รวมถึงโลหะหนัก เช่นเดียวกับสารประกอบต่างๆ เช่น โพลีไซคลิก อะโรมาติก ไฮโดรคาร์บอน ซึ่งเป็นสารก่อมะเร็งที่รู้จักกันดี และขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางที่เล็กกว่าแต่พื้นที่ผิวที่ใหญ่กว่าของ PM2.5 หมายความว่า PM2.5 สามารถดูดซึมได้ค่อนข้างง่าย ในขณะเดียวกันก็อาจสร้างความเสียหายให้กับร่างกายได้มากขึ้น