แบบจำลองของเขาพิจารณาถึงวิธีการที่มนุษย์ควบคุมอุณหภูมิภายในของตนเพื่อให้ได้ความสบายทางความร้อนภายใต้สภาวะภายนอกที่แตกต่างกันทั้งอุณหภูมิและความชื้น โดยการเปลี่ยนความหนาของเสื้อผ้าอย่างตั้งใจหรือปรับการหายใจ เหงื่อ และการไหลเวียนของเลือดจากแกนกลางของร่างกายไปยังผิวหนังโดยไม่รู้ตัว ในแบบจำลองของเขา อุณหภูมิที่ปรากฏภายใต้สภาวะที่เหมาะสม คนขนาดเฉลี่ยในที่ร่มที่มีน้ำไม่จำกัด คือความร้อนที่คนจะรู้สึกถ้าความชื้นสัมพัทธ์อยู่ในระดับที่สบาย ซึ่ง Steadman ถือว่าเป็นความดันไอของ 1,600 ปาสคาล นับตั้งแต่นั้นมา ดัชนี ความร้อน ได้ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในสหรัฐอเมริกา รวมถึงโดย NWS เพื่อเป็นตัวบ่งชี้ที่มีประโยชน์สำหรับความสะดวกสบายของผู้คน แต่ Steadman ปล่อยให้ดัชนีไม่ได้กำหนดสำหรับเงื่อนไขหลายอย่างที่ตอนนี้กำลังกลายเป็นเรื่องปกติมากขึ้น ตัวอย่างเช่น สำหรับความชื้นสัมพัทธ์ที่ 80% ดัชนีความร้อนไม่ได้กำหนดไว้สำหรับอุณหภูมิที่สูงกว่า 88 F หรือต่ำกว่า 59 F ในปัจจุบัน อุณหภูมิมักจะสูงกว่า 90 F เป็นประจำเป็นเวลาหลายสัปดาห์ในบางพื้นที่ รวมถึงมิดเวสต์และตะวันออกเฉียงใต้ เพื่ออธิบายช่องว่างเหล่านี้ในแผนภูมิของ Steadman นักอุตุนิยมวิทยาคาดการณ์ในพื้นที่เหล่านี้เพื่อให้ได้ตัวเลขที่ Romps กล่าวว่าถูกต้องเกือบตลอดเวลา แต่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเข้าใจเกี่ยวกับสรีรวิทยาของมนุษย์