บ่อน้ำมันคือการเจาะรูในโลกที่ออกแบบมาเพื่อนำน้ำมันปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอนมาสู่พื้นผิว โดยปกติแล้ว ก๊าซธรรมชาติบางส่วนจะถูกปล่อยออกมาในรูปของก๊าซปิโตรเลียมที่เกี่ยวข้องพร้อมกับน้ำมัน บ่อที่ออกแบบมาเพื่อผลิตก๊าซเท่านั้นอาจเรียกว่าบ่อก๊าซ หลุมถูกสร้างขึ้นโดยการเจาะลงไปในน้ำมันหรือก๊าซสำรองจากนั้นจึงติดตั้งอุปกรณ์สกัด เช่นแม่แรงปั๊มซึ่งช่วยให้สามารถสกัดจากแหล่งสำรองได้. การสร้างหลุมอาจเป็นกระบวนการที่มีราคาแพง โดยมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อยหลายแสนดอลลาร์ และมีค่าใช้จ่ายสูงกว่ามากเมื่ออยู่ในพื้นที่ที่เข้าถึงยาก เช่น เมื่อสร้างแท่นขุดเจาะ บ่อน้ำมัน นอกชายฝั่ง กระบวนการขุดเจาะบ่อน้ำสมัยใหม่เริ่มขึ้นครั้งแรกในศตวรรษที่ 19 แต่ได้รับการปรับปรุงให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยความก้าวหน้าของแท่นขุดเจาะ น้ำมัน ในช่วงศตวรรษที่ 20 หลุมมักถูกขายหรือแลกเปลี่ยนระหว่างบริษัทน้ำมันและก๊าซหลายแห่งในฐานะสินทรัพย์ ส่วนใหญ่เป็นเพราะในช่วงที่ราคาน้ำมันและก๊าซตกต่ำ หลุมอาจไม่ก่อผล แต่ถ้าราคาเพิ่มขึ้น แม้แต่หลุมผลิตที่ต่ำก็อาจมีคุณค่าทางเศรษฐกิจ ยิ่งไปกว่านั้น วิธีการใหม่ๆ เช่นการแตกร้าวด้วยไฮดรอลิก (กระบวนการฉีดก๊าซหรือของเหลวเพื่อบังคับให้ผลิตน้ำมันหรือก๊าซธรรมชาติมากขึ้น) ทำให้บางหลุมสามารถทำงานได้ อย่างไรก็ตามนโยบายน้ำมันสูงสุดและ สภาพภูมิอากาศ โดยรอบเชื้อเพลิงฟอสซิลทำให้หลุมเหล่านี้น้อยลงและเทคนิคที่มีค่าใช้จ่ายสูงทำงานได้