แนวทางนี้มีความเกี่ยวข้องอย่างมากกับบุคคลที่รับเลี้ยงบุตรบุญธรรมซึ่งมักมีข้อมูลขาดหายหรือไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับครอบครัวที่เกิดของพวกเขา เช่นเดียวกับชีวิตคู่ที่ตัดกันนับไม่ถ้วน: พ่อแม่ผู้ให้กำเนิด พ่อแม่บุญธรรม บางครั้งพ่อแม่อุปถัมภ์ด้วย หากพวกมันได้รับการรับเลี้ยงมาจากประเทศอื่น พวกมันอาจมีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม ที่หลากหลาย ซึ่งพวกมันอาจรู้สึกว่าพวกมันไม่สามารถอาศัยอยู่ได้อย่างเต็มที่ แนวทางของบอสทำให้ชัดเจนว่าไม่ควรทำให้เด็กเหล่านี้รู้สึกว่าความแตกต่างของพวกเขาไม่สำคัญ แท้จริงแล้วผู้รับเลี้ยง บุตรบุญธรรม ได้แนะนำว่าพวกเขาจะได้รับประโยชน์จากคำถามและความกำกวมที่พูดคุยกันอย่างเปิดเผยและยอมรับในครอบครัวบุญธรรมสำหรับพ่อแม่บุญธรรม การรับทราบความรู้สึกโศกเศร้าหรือการสูญเสียของตนเองก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน เมอร์เรย์กล่าวถึงความรู้สึกที่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คู่สมรสที่เดิมอาจพยายามตั้งครรภ์บุตรทางสายเลือด หากบุตรบุญธรรมของพวกเขากลายเป็นคนทุพพลภาพ