หลังจากอายุครรภ์ประมาณ 10 สัปดาห์—ซึ่งเท่ากับแปดสัปดาห์หลังการปฏิสนธิ—เอ็มบริโอจะเรียกว่าทารกในครรภ์ ในช่วงเริ่มต้นของระยะทารกในครรภ์ ความเสี่ยงของการแท้งบุตรจะลดลงอย่างรวดเร็ว ในขั้นตอนนี้ ทารกในครรภ์จะมีความยาวประมาณ 30 มิลลิเมตร (1.2 นิ้ว) การเต้นของหัวใจจะมองเห็นได้ผ่านอัลตราซาวนด์ และทารกในครรภ์จะเคลื่อนไหวโดยไม่สมัครใจ ในระหว่างการพัฒนาของทารกในครรภ์อย่างต่อเนื่อง ระบบร่างกายส่วนต้นและโครงสร้างที่สร้างขึ้นในระยะเอ็มบริโอยังคงพัฒนาต่อไป อวัยวะเพศเริ่มปรากฏขึ้นในช่วงเดือนที่สามของการตั้งครรภ์ ทารกในครรภ์ยังคงเติบโตทั้งน้ำหนักและความยาว แม้ว่าการเติบโตทางร่างกายส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในช่วงสัปดาห์สุดท้ายของ สตรีมีครรภ์ การทำงานของสมองด้วยไฟฟ้าถูกตรวจพบครั้งแรกเมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ที่ 5 ของการตั้งครรภ์ แต่เช่นเดียวกับใน ผู้ป่วย ที่สมองตายมันเป็นการทำงานของระบบประสาทดั้งเดิมมากกว่าการเริ่มต้นของการทำงานของสมองที่ใส่ใจ ไซแนปส์จะไม่เริ่มก่อตัวจนกว่าจะถึงสัปดาห์ที่ 17 การเชื่อมต่อของระบบประสาทระหว่างคอร์เทกซ์รับความ รู้สึก และทาลามัสจะพัฒนาเร็วที่สุดเท่าที่อายุครรภ์ 24 สัปดาห์ แต่หลักฐานแรกของการทำงานของพวกมันจะไม่เกิดขึ้นจนกระทั่งประมาณ 30 สัปดาห์ เมื่อสติสัมปชัญญะ น้อยที่สุด , ความฝันและความสามารถในการรู้สึกเจ็บปวดก็ปรากฏขึ้น