เมื่อมีการนำวัสดุดังกล่าวมาใช้ ขยะพลาสติกประมาณ 1 หมื่นล้านเมตริกตันได้ถูกสร้างขึ้นตามโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ น้อยกว่า 10% ที่ถูกนำไปรีไซเคิลเมื่อพลาสติกเข้าสู่สิ่งแวดล้อม รวมถึงระบบน้ำพลาสติกมักจะล่องลอย เคลื่อนที่ไปตามกระแสน้ำ  เส้นใยพลาสติก น้ำที่ไหลบ่า และลมที่พัดผ่าน ย่อยสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย"ขนาดของอนุภาคทำให้ฉันประหลาดใจ" เมสัน ผู้ซึ่งตาข่ายเศษพลาสติกจากพื้นผิวของทะเลสาบสุพีเรีย ฮูรอน และอีรีในปี 2555 เธอพบวัสดุพลาสติกเพิ่มเติมในเกรตเลกส์ทั้ง 5 แห่งในปี 2556 และ 2557ฉันคิดว่าเราจะจับกระเป๋าและขวด ซึ่งเป็นสิ่งของที่สามารถระบุตัวตนได้" เมสันกล่าว "สิ่งที่เราเห็นนั้นเล็กกว่ามากแหล่งสะสมของมลพิษพลาสติกในน้ำที่ใหญ่ที่สุดที่ทราบกันดีคือ "Great Pacific Garbage Patch" ซึ่งค้นพบโดย Charles Moore นักสมุทรศาสตร์ในปี 1997 แพทช์ดังกล่าวตั้งอยู่ในน่านน้ำนอกรัฐแคลิฟอร์เนีย ที่จริงแล้วเป็นทุ่งขยะสองแห่งที่แตกต่างกัน ซึ่งรวมกันครอบคลุม ประมาณ 1.6 ล้านกิโลเมตร ซึ่งเป็นพื้นที่ประมาณสามเท่าของฝรั่งเศส เศษซากต่างๆ ปั่นป่วนอย่างต่อเนื่องราวกับอยู่ในเครื่องซักผ้า ซึ่งถูกกระแสของ North Pacific Subtropical Gyre ตรึงไว้เศษเล็กเศษน้อยลอยตัว บางส่วนยังคงระบุได้ เช่น อวนจับปลา และยางจากยางรถยนต์ แต่ส่วนใหญ่เป็นไมโครพลาสติก อนุภาคขนาดเล็กเหล่านี้แขวนลอยอยู่ในคอลัมน์น้ำ "เหมือนเศษพริกไทยที่ลอยอยู่ในชามซุป" ตามรายงานของ National Oceanic and Atmospheric Administrationวัสดุที่คล้ายกันทิ้งขยะในเกรตเลกส์ คุณจะต้องเลิกดื่มมากกว่าเบียร์เพื่อไม่ให้มันออกจากร่างกาย การศึกษาของ Mason ในปี 2018 ซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร PLOS ONEยังพบไมโครพลาสติกหรือ "การปนเปื้อนของมนุษย์" ในเกลือทะเลและน้ำประปางานวิจัยก่อนหน้านี้พบเศษโพลิเมอร์ในเบียร์เยอรมัน อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครมองหาสารปนเปื้อนเหล่านั้นในน้ำประปา เมสันและ